SENSİZ İKİ GÜN / CEMAL SAFİ Nere gizlendimse aşikâr oldum Hedefte gördüler sensiz iki gün Dertler avcı oldu, ben şikâr oldum İnsafsız vurdular sensiz iki gün. Gözlerde avcıya yaranmak hazzı
mürşidim kocakarı
kendini bıçaklıyor günler çirkin bir kız güzel bir kızdan özür diliyor kendimi katil hissediyorum esmiyor diye hayıflanırdım fırtına var yalnızım derdim insandan geçilmiyor insandan geçilmiyor; yalnızım. Allahım hayretimi artır yok, allah´ım hayret ver! /eren safi
Reklam
Karadut Şiirinin Acıklı Hikâyesi — Bedri Rahmi Eyüpoğlu
KARADUT Karadutum, çatal karam, çingenem Nar tanem, nur tanem, bir tanem Agaç isem dalımsın salkım saçak Petek isem balımsın a gülüm Günahımsın, vebalimsin.
“Sanki dünya, ölünün başucunda açık kalmış bir radyo.” Orası neresi, burası bir adam, kendi ruhunu arayan bir şairin ardından. Seçkin bir kimse değil, isminin baş harfleri acz tutuyor, bağışlanmayı diliyor en çok, bağışlanmayı ve derdest edilmeyi. Dünya zindanından kalemiyle kaçmaya çalışırken ve kendine sürgün edilirken bile, yalnız. Orası
Her cevre göğsünü geren kalbime Eyyub'un sabrına eren kalbime Cennete sorgusuz giren kalbime Sırrını sordular sensiz iki gün. Safi