Erendiz Atasü

Uyumak ve her şeyi unutmak istiyordu. Ölüm kadar derin bir uykuya özlüyordu.

Rüya görmekten vazgeçin, bulutlardan inip yerin çamuruna basın ayaklarınızı!

Hayat kalabalık, zaman az.

Hayatım elimden alınmıştı. Mazim çiğnenmiş, yok edilmişti. Kökünden kopartılıp akıntıya kapılmış bir yosun gibiydim. Ancak gittiğim herhangi bir yer yoktu. Kendi içimde açılan simsiyah boşluğa düşüyordum. Dünya çalıp oynarken, içimde açılan sessiz boşluğa çekiliyordum. Burgaca tutulmuştum. Geleceğim bundan ibaretti.