“Niye yaşıyoruz hâlâ anlamış değilim. Direnmekten çok yoruldum; şair olmaktan, solcu olmaktan, yolcu olmaktan, aşık olmaktan, karışık olmaktan… Artık ‘olmak’ istemiyorum.”
“Uyandığım sabahlar alışık olduğum sabahlar değil, yazdığım kelimeler önceden bildiğim kelimeler değil, titiz bir unutkanlıkla tarardım eskiden “kara saçlarımı””