Yazarın Milli Gazete'de yazdığı yazılardan oluşan bir kitaptır. Okumak isteyişimdeki en etkili sebep yazarın İsmet Özel'in övgüsünü almış olmasıdır. Bu durum ben de merak uyandırdı.
Kitabın içeriğine gelince; yazıldığı dönemde akıl edilmeyen ya da düşünülse dahi önemsenmeyen, göz ardı edilen ve hâlâ bile günümüzdeki bizlerin hallerini
Onları üstün savaşçı yapan bir özellik de, kahramanların ve atlarının zırhlı olmasıdır. Ergenekon Destanı'nda Türklerin demirci olduğu, dağları eriterek özgürlük ve egemenliğe eriştikleri sembolik biçimde anlatılır. Göktürkler'in Avar egemenliğinden bu sayede kurtuldukları tarihi bir gerçektir.
Ayakta kalan son TÜRK, küllerinden doğacak KUDRETe sahiptir.
Ayakta kalan son TÜRK, düşmanına diz çöktürecek CESARETe sahiptir.
Ve ayakta kalan son TÜRK, Acun'a TÜRK'ün ne denli ASİL bir varlık olduğunu ispat edecek ASALETe sahiptir.
Bahara güvenmek adettendir, bir çiçek her defasında yeniden yeşerebiliyorsa, Sen ya da Ben neden vazgeçelim...
Nevruz hoşgeldin...
"Türklerin Ergenekon'dan demirden dağları eriterek çıkmalarını (Ergenekon Destanı), baharın gelişini, doğanın uyanışını temsil eder. Doğu Türkistan'dan Balkanlara kadar tüm Türk kavimleri ve toplulukları tarafından, MÖ 8. yüzyıldan günümüze kadar her yıl 21 Mart'ta kutlanır.
Türkiye'de bir gelenek, Türk Cumhuriyetleri'nde ise resmî bayram olarak kutlanırken, 1995 yılından itibaren Türkiye Cumhuriyeti tarafından Bayram olarak kabul edilen bir gün haline gelmiştir.Ayrıca 21 Mart gününü içine alan hafta "Türk Dünyası ve Toplulukları Haftası" olarak da kutlanmaktadır."
(Wikipedia)
Türklerin (Göktürklerin) Ergenekon'dan demirden dağları eriterek çıkmalarını (Ergenekon Destanı), baharın gelişini, doğanın uyanışını temsil eder. Doğu Türkistan'dan Balkanlara kadar tüm Türk kavimleri ve toplulukları tarafından, MÖ 8. yüzyıldan günümüze kadar her yıl 21 Mart'ta kutlanır.
"NEVRUZ " Türklerin (Göktürklerin) Ergenekon'dan demirden dağları eriterek çıkmalarını (Ergenekon Destanı), baharın gelişini, doğanın uyanışını temsil eder. Doğu Türkistan'dan Balkanlara kadar tüm Türk kavimleri ve toplulukları tarafından, MÖ 8. yüzyıldan günümüze kadar her yıl 21 Mart'ta kutlanır.
Kurdu atası bilen kurt destanı olan ve kurdu bayrak yapan tek millet Türklerdir. Eliyle kurt işareti yapan zafer mutluluk iyi dilek içeren selam gönderen tek millet de Türklerdir