Oyun oynayan çocuğun zamana olan münasebeti şahanedir, zira hiçbir münasebeti yoktur, çocukta bizleri hayran kılan da budur, zamandan çıkış.
- Erich Kastner -
Sayfa 118Kitabı okudu
Tekrar çocuklar gibi olmamız yerine getirilemeyecek bir taleptir; ama en azından çocukların bizler gibi olmasını önlemeye çalışabiliriz.
- Erich Kastner -
Sayfa 49Kitabı okudu
“ Zaman akıp gidiyor, sanki ‘ondan kaçıyormuşuz gibi.’ “
“ İşlenen her suçta, suç sadece suçu işleyende değildir, suçun işlenmesini engellemeyende suçludur. “
“ Yaşamak güzel olmasa, gülünç olurdu !”
don kişot
Ve Don Kişot bir kaleye varmıştı. Aslında bir kale değildi bir samanlıktı. Sadece kendi öyle düşünmek istedi. Kaleye yani samanlığa yerleşti ve orada nöbet tuttu. Bekledi, bekledi ve bekledi. Sonunda birileri geldi ve onlarla dövüşmek istedi. Aslında onlar pekde istemedi ama Don Kişot yinede vurdu. 2 adam gelmişti ve o iki adamın kafalarına tava geçirmişti. Tabi ki ikiside beğin kanaması geçirdi.
don kişot
Kendini kitap kahramanı zannediyordu. Ve kendine günlerce hatta haftalarca isim düşündü. Bir isim bulmuştu Don Kişot. Hemen atına isim bulmaya koyuldu. Düşündü düşündü günler geçti ve sonunda bir isim bulmuştu.
“ İnsanın neye üzüldüğü hayatta hiç önemli değildir; önemli olan, yalnızca insanın ne kadar üzüldüğüdür. Çocukların döktüğü gözyaşları, tanrı katında daha küçük değildir ve tartıya vurulacak olsa, çoğu zaman büyüklerin döktüğü gözyaşlarından daha ağır çeker.”