Varlığını, toplumsal olarak erksizleştirilenlere borçlu, imtiyazlı, seçkin, eşitsizlikçi, obur ve yağmacı Tanrı. Elbette bu anlamda din-iman tanımayanlar için efsanelerin, Tanrıların, ayrıcalık sahibi erk yağmacılarının bir çekiciliği olamaz. Ama Tanrıları besleyen de insanlar değil midir?
Krallar mutlak olmak isterler. Onlara: "Mutlak olmanın en iyi yolu, kendisini halka sevdirmektir." diye uzaktan bağırıp dururlar. Bu genel kural çok güzeldir, hatta bazı bakimlardan da çok doğrudur. Ne yazık ki, bu, saraylarda hep alay konusu olmaya mahkumdur.
Halkın sevgisinden gelen erk, şüphesiz en büyük erktir ama kararsız ve şarta bağlıdır. Hükümdarlar hiçbir zaman bununla yetinmeyeceklerdir. En iyi krallar, canları isterse, kötü olmayı da denerler. Ancak, yine de efendi olarak kalırlar. Bir siyasetçi istediği kadar onlara: "Halkın kuvveti sizin kendi kuvvetiniz demektir. Onun için, en büyük menfaatiniz halkın refahlı, kalabalık ve zorlu olmasındadır." desin. Onlar, bunun doğru olmadığını pekalâ bilirler. Şahsî menfaatleri, bir kere, halkın zayıf ve sefil olmasında, kendilerine hiçbir zaman karşı gelememesindedir.
Jean Jacques Rousseau
Toplum sözleşmesi, çeviri Ersin Cengiz
Sayfa 100 - Olympia yayınlarıKitabı okudu
Batı'daki en büyük oğula öncelik hakkı tanıyan sistem normalde İslam dünyasındaki monarşilerde uygulanmadı, buradaki daha yaygın usûl, yönetimi elinde bulunduran erk sahibine yerine geçecek ardılı akrabaları arasından seçme hakkı verilmesiydi. Bu ilke o kadar güçlü bir şekilde kökleşmiştir ki, günümüzde, monarşinin şeklen ilgasından sonra bile, kalıtsal cumhuriyetçi başkanlık sistemine, hatta -Suriye ve Irak'ta- kalıtsal devrimci şefliğe doğru eğilimlere tanık olmaktayız.
Bazı ilklerin en güzel yanı yaşadığım deneyim yanı sıra aldığım doyumsuz lezzet ve asla unutamayacgım bir hikayenin okumuş olmanın verdiği keyif.. Neden bahsediyorum elimde bir fantastik kitap var ve bu bir Türk yazara ait.
Nova, büyük babası ve babası ile yaşayan mimarlık bölümünde okuyan asi (hafif deli)kızımız en yakın arkadaşı Ayzen ile birlikte aniden kaçırılır. Gözünü açtığı bu yeni evrende her biri farklı bir elementi temsil eden 4 büyük krallık, halkları, Lordlar, krallığın varisleri, Tanrıçalar, cinler, periler, alfinler, kadim ruhlar, erk hayvanları ve normal insanlar bulunmaktadır.
Dört büyük element elbette 4 burç grubunu da temsil eden
Ateş /Lord Daren sürgün edilmiş krallık(kötülerin kötüsü)
Toprak/Lord Amon ve aynı zamanda Kral
Hava/Lord Sina
Ve Su /Lord Arın (büyük tufan ile yıkım getirmiş, halkı ve Lordu darmaduman olmuş, yasak olan krallık)
Nova ise kaçırıldıktann sonra Su varisi olduğunu anladığında işler onun için daha zor bir hal alır. Elemental diyarında yasaklıdır ve herkes onun da günahkar krallığı gibi ölüp, yok olmasını istemektedir. O hiçliğin ve herşeyin ortasındadır...Kendini de kanıtlamak zorundadır..Kitap şuan yarı da öyle güzel ilerliyor ki ben ilk kez bir kadın karakteri böylesi destekler iken buldum kendimi..
Ve Lord Daren, seninde aklından geçen gerçek hisler ve yaşadıkların fena halde ilgimi çekiyor! Kitabın sonunda seni de çok sevecekmişim gibi geliyor
Kitap, yaratılan evren detayları ile beni mest etti. İyi ki bu seri ile tanımışım yazarımızı 
N. G. Kabal
Hepinize tavsiyemBen okumaya kaçar
Konuşmanı değiştir. Hayallerden kendini uzak tut, ayaklarını insanoğlundan ve yaratıklardan yukarıya kaldır. O'ndan söz ederken verimli ve uyumlu konuş! Tutkulu ol, tanrısal sarhoşluk içinde kaybol.......
... Biçimler Levha`sının (Levh Mahfuz'un) ötesine geçip de iki yay boyu kalıncaya dek ilerleyen kimse anlayabilir ancak.
Orada kullanılan harfler artık ne Arap harfleridir, ne İran harfleri.
Yalnızca tek bir harf var orayı ifade edebilen, o da mim'dir ve <<kendini açığa vuran>>'dır.
Mim, <<sonuncu>> demektir.
Mim, aynı zamanda, ilk' in kirişidir. İlk yay uzunluğu, Erk Makamı 'dır. (Ceberut) ; ikincisi Egemenlik Makamı' dır. (Melekut); Özellikler Makamı ise, bu iki makamın kirişidir. Özel Nurlandırma'nın (Tecellii Has) Özünün Makamı da Mutlak'ın oku ve iki uzaklığın okudur.
Nurlandırma ateşini yakandan gelir.
TAVASİN
ENEL HAK
HALLAC-I MANSUR
Krallığım büyük bir yanılsama, kusursuzca sona ermiş bir seraptı. (…) Krallığımı; sahne-önü gibi, yanılsama gibi, sanrı gibi seviyorum; erk olaraksa, şimdiden unuttum onu, artık kuma dönüştü, tam da gerektiği gibi.
Halife Harun Reşid