M.Eren
@ern1905
Erciyes Üniversitesi / Dicle Üniversitesi/
29 Eylül
5 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.
Sensin gökten gelen oklara hedef;
Oyası ateşle işlenen gergef.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef!
Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!
Yürüyorum ama ayağım yere basmıyor, saydamlaşmışım gibi. Gelecek hakkındaki tasarılar da suya düşüyor. Geçmiş de yitiyor. Bencillik de değil kendinizi kaptırdığınız duygu. Çünkü artık kendinizi de düşünmediğinizi biliyorsunuz. Başkalarını mı düşünüyorsunuz, onların kaygısını mı besliyorsunuz içinizde? O da değil. Yalnızca mekândan, dünyadan, çevrenizden bir uzaklaşma hali. Yeniden kendinize gelmeniz için bir şeyle sarsılmanız gerek. Çok güçlü bir şey olmasa da olur o şey...
"..uzun zamandan beri yorgunum artık, ruhum yorgun. Yeni istekler, arzular, ilişkiler,heyecanlar istemiyorum, yeni hayaller, planlar, programlar artık yok yaşamımda. Sayısız deneyle, tüm bunların derin ve acılı bir hayal kırıklığıyla sonuçlandığını, artık iyice biliyorum."
Okur Takip Önerileri
Çok zaman kaybettim. Çok zaman ve biraz da ümit. Yaşamak bu galiba. İnsanları eskisi kadar sevmemek. İnsanları ve eşyayı. Galiba ölmek de bu.
“Seni seviyorum ama isterdim ki bu senin karnını doyursun, yaranı onarsın, üstünü örtsün, hiç olmadı bir cam pencere açsın, içine su serpsin, sırtın okşansın ve sen uyurken etrafa göz kulak olsun. Oysa hiç bir şey yapmıyor. Yani seviyorum ama bunun bu kadar oluşu beni kırıyor."
Ne şehir hissedebiliyorum, ne de sokağı, ne sokağın adını, ne de kendi adımı, sadece burada yabancı olduğumu hissediyordum.
"İçini dökmek, onu sıkan, dilinin ucuna kadar gelen şeyleri anlatıp kurtulmak için doğru anı bekledi, ama sonsuz bir bekleyişti bu ve onu çok yormuştu."
Şu köhne ve utanmaz dünyada ne bir kimse bu kadar sevilmeye değer, ne de bir kimsenin bu kadar sevmeye hakkı var.
Bir kitap okudu
68 syf.
·
Puan vermedi
