İnsanoğlunu en çok dehşete düşüren şey, kendi kendisiyle yüzleşmesidir.
Ertürk Akşun / Ateş
Zaman zaman insanlar gözlerimin içine baktıklarında, onları dışarıda bıraktığımı düşünüyorlar. Halbuki onları dışarıda bırakmıyorum ben, kendimi içeri kapatıyorum.
ERTÜRK AKŞUN
Bir gün annesinin dizlerinden,
babasının öğütlerinden ayrıldı çocuk.
Ne kadar acıkmışlığı varsa doyurdu önce,
ne kadar korkuları varsa korktu,
ve ne kadar yüreği varsa sevdi.
Kısa süre sonra yoruldu ve annesinin dizlerini,
babasının öğütlerini aradı.
(Ertürk Akşun)
Bir insanı dostlarından arındır, geriye insanlığından ne kalır?
O yüzden benim güzel dostum,
sen bir nesne değil, sen bir hayal değil, sen gerçek bir limansın.
Rüzgârlı havalarda sığınabileceğimi bildiğim.
Bilakis rüzgarların beni sana taşıdığı.
(Ertürk Akşun)
Erkek kadına yaklaştı,
seni asla unutmadım dedi...
Yalan da değildi bu söylediği, unutmamıştı,
çünkü daha önce hiç onu tam anlamıyla öğrenmemişti ki zaten...
Bilmediğimiz bir şeyi nasıl unuturuz ki...
(Ertürk Akşun)
Erkek kadına yaklaştı,
seni asla unutmadım dedi...
Yalan da değildi bu söylediği, unutmamıştı.
Çünkü daha önce hiç onu tam anlamıyla öğrenmemişti ki zaten...
Bilmediğimiz bir şeyi nasıl unuturuz ki...
(Ertürk Akşun)