" 'Oyna bakalım hayat tiyatrosu!
Ne komedi denebilir sana, ne trajedi.
Çünkü kimse görmedi henüz nasıl biteceğini!
Acele et varoluş tiyatrosu, hayat geri gelmiyor.
Neden kimse ölümden dönmedi şimdiye dek?
Çünkü hayat büyülemeyi bilmiyor ölümün bildiği gibi.
Çüinkü hayat ikna etmeyi bilmiyor ölumün bildigi gibi. “
Ferguson, Robert; Kierkegaard’dan Hayat Dersleri
Hangimiz yapmadık ki !
İlksel ve eski kültürlerde yaygın biçimde kan içilmesi uygulaması vardı. Belirli farmason tarikatlarında kan içilmesi uygulaması 1930'ların başına kadar törenlerin bir parçası durumundaydı. Yeni gelenin başparmağından kan alınır ve içinde bu kademeye ulaşanların kanlarının bulunduğu bir şişeye akıtılır. Daha sonra bu şişeden kan alınıp şarap ile karıştırılır ve orada bulunanların tümü tarafından tüketilir. Günümüzde de varlığını sürdüren kankardeşi olma uygulamasında birbirinin kanını emme, bu gelenegin bir kalıntısıdır.
Yakut, maden yatağında yavaş yavaş doğar, başlangıçta beyazdır; olgunlaştıkça kırmızılaşır. Bu nedenle anne karnında anne kanıyla beslenen çocuk imgesinden hareketle yatağında olgunlaşan Yakut imgesi arasında benzerlik ya da özdeşlik kurulur .
Çokça hapşırsak mı ne :)
Sufî gelenekte hapşırmak, ölüp dirilmek anlamına gelir. Aynı zamanda, bu sırada burun deliklerine yerleşilmiş olan iblisleri de kovar.
Yahudi tektanrıcılığı, birçok tanrı arasından birini yeğleme sonucu tektanrıcı bir nitelik kazandı. Hristiyanlıktaki Baba-Oğul-Kutsal Ruh üçlemesinde, Yahudilik’teki bu yeğleme olgusunun izleri görülür. Gerçek anlamda tektanrıcılığı gerçekleştiren tek din Müslümanlıktır. Müslümanlığın tektanrıcılığı şu önermeyle açık olarak dile getirilir: Allah’tan başka ilah yoktur. ( La ilâhe İllallah )
Sayfa 56