Gülüm (Kendimden)
Benim bahar çiçeğim ey gonca gülüm
Senin yokluğundur en büyük ölüm
Senden sonrası cehennem zulüm
Seni kaybedersem ölürüm gülüm
Fizan' dan duyulur sesim avazım
Seninle başladı ömürde yazım
Vallahi sana son ihtar ikazım
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
Gel mahperim, güneşim
Gel benim tatlı eşim
Yanıma yaklaş, yamacıma
Sensin hem ilacım hem ateşim...
Varlığın - Saygıdeğer eşime (Kendimden)
( 22.02.2006-22.02.2024 )
Yaşam mücadelemde varlığından, desteğinden, emeğinden, arkadaşlığından, sevginden, saygından, dolayı sonsuz teşekkür ederim.
İyi ki varsın.
İyi ki hayatımdasın.
Seni seviyorum.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Ben hala eski benim, hiç değişmedim...
Varlığın sevdamdır, varlığın yaşam
Nice mutlu nice senelerimiz olsun
Varlığın
Şiir Sanatı, Mutlu olma Sanatı, Komedi Sanatı
_Lord Byron_
_Ey güzel okur! Bir kez burnunu uzattığın bu sayfaların içinden bir daha çıkamayacağına ant içerim!
_Tabuttaki ceset gibi yalnızdım. Yalnızdım bir bulut gibi. Yalnızlık dediğim haremindeki sultanınkidir. Mağarasındaki bir münzevinin değil. Hava saydam, gök mavi ve toprak kıvançlıyken, görünmekten hoşlanmayan, çatık kaşlı bulut gibi
Gel mahperim, güneşim
Gel benim tatlı eşim
Yanıma yaklaş yamacıma
Sensin hem ilacım hem ateşim