Begonya'ya Mektuplar (5-Tanışma)
Hatırlarmısın Begonyam!
İlk halin geldi, gözlerimin önüne... yıldızlar düşerdi bir bir yer yüzüne, gözlerinden.
Öyle bir bahardı ki, sonbahar'ı düşünmeden sarıldım sana. Nasıl dile gelir ki, söyleyemediğim o anı.
Ooff!
Bir çiçekler içindeydim, elimde bir bardak çay, öylecesine içiyordum, hastane'nin bir köşesinde... Yalnız, yalnızım,
Aralık Ayında Okuduğum Kitaplar
1. Parma Manastırı – Stendhal
2. Sokrates’in savunması – Platon
3. Açlık – Knut Hamsun
4. Siddhartha – Hermann Hesse
5. Kara Kitap – Orhan Pamuk
6. Konuşsam Sessizlik Gitsem Ayrılık – Yılmaz Odabaşı
7. Yazmak Doludizgin – Orhan Kemal
8. Sabırsız Yürek – Stefan Zweig
9. Kafa Dergisi sayı:28 – Kolektif
10. Esir Şehrin İnsanları – Kemal Tahir
11. Saf ve Düşünceli Romancı – Orhan Pamuk
12. Huzur – Ahmet Hamdi Tanpınar
13. Yeni Hayat – Orhan Pamuk
14. Ruhun Tutkuları – Rene Descartes
15. Önce Ekmek – Orhan Kemal
Bir Yürek SEVDİM.. Önce Merhaba Diyen Sonra Dostluk, Sevgi Saçan... Bir Yürek SEVDİM Bazen Kızgın, Bazen Kırgın, Bazen Dargın, Bazen Dalgın, Bazen de Buram Buram ÖZLEM HASRET Kokan, Bazen Çocuksu Nazlı Bir Beyaz Gül, Bazen de Cesur mu Cesur, Kendinden Emin, Dağları Delen Bir Yürek SEVDİM.. Sıcacık Sevgi Dolu Yüreğimi Benden Aldı.. Öyle Bir Yürek SEVDİM'ki, Yüreğim Yüreğinde Esir, Tutuklu Kaldı...
Umutları harman edipte renkli kalemlerle yazılacak bir dip not bile kalmadı heybemde.Karanlığa esir etmişken yarınları önümde prangalanmış bir geleceğin hezimetindeyim..Eftal bir duygu arıyorum tüm kaybettiğim sevinçlerimin yerini alacak.Artık samimi olsun diyorum ayda bir gamzelerim de beliren tebessüm.Görünmez gözyaşları akarken dolan yüreğimi boşaltacağım bir kaç sayfadan başka “” bir sen tümcesi”” kalsın yürek meclisimde.
Oysa söyleyemediğim ne çok sözüm var.Oysa her gülüşümün altında kaç bin gözyaşı sıralarını bekliyor bir vefalı omuz bulunca dökülmek için. Suçsuzluğumu değil pişmanlığımı anlatmak için bile bir kimse bırakmadım ben, beni bilen…
Bir sen sen kal diye…
Küçücük yüreğimde kocaman yer bırakmışım sana..Çiğ tanesi düşmüş buğulanmış gözlerime.Bir seni görüyor..Sonra bilirsin dünya kendince dönüp, sisler içinde ; hep alaca karanlığı yaşıyor kendi çapında.Dünyanın çapı da senin bıraktığın yürek kadar büyümüyor biliyor musun..!!!!!!!!!!
Temelli gidişlerin, meltemli yasını tutar oldum..Hicranlı akşamların kanar yanlarına rağmen….Yalnızlığım, deliler gibi beni ararken her sabah…Yokluk beni sarmaladı..Anne kucağında uyur gibi..Bir senin ellerin yoktu saçlarımda..
Yalnızdım…İçimin üşüdüğü kadar…Kalbimin yorulduğu kadar..Yokluğun kadar..
Artık harman edecek ne umudum….Yüzümde gamze olacak ne bir tebessümüm..Nede her defasında arkasına sığındığım….Akan gözyaşlarım..Sensiz söz yaşlarım var...
SÖZ YAŞLARIM
serpilce