Kâkül meseli…
Bu da bir aşk hükmüdür
Büyür güzellik
İki kirpik arası
Sustukça
kalp
acır
Sitem mürekkebiyle
Hayıf defterine
Yazar kendini
Ayrılık
Biz onun
Acemi bahanesi
Bir silgi
Ey eski zaman aktarları…
2012
hoşça kal ayak izim
serseri sokaklarda
hoşça kal
yarım kalmış
duvar yazıları
hoşça kal
bir gün gelecek
akacak yeraltı suları
hoşça kal
yakut, bezirgan, gön
hoşça kal eski zaman
aktarları
gidiyorum
bu şehri bu yağmuru
bu düşleri
bu aşkı bu kavgayı bu kederi
size bırakarak.
Bir kadını kadın yapan
Biraz da elleridir
Göğün de sağnağı olmayan bir kadın
Bir gergefe parmak düşürebilir mi hiç?
Hangi hüzne kiracı durur akşam balkonlarında
Hangi saksının suyunu verebilir sahiden
Kadife perdelere uzanıp kalmış eli
Kuşlar akşama erişmeden
Kapısı açık kafesler mi bıraktı geride
Camlatılmış yangınları, beş sularında fasılları
Ey simli soyağaçlarına iz süren
Annelerin ölme yaşı
Sırlanmış bir aynanın ahşap kıyısında
Saklanmış cinneti ile soluk fotoğraf
Çıkagelir bir gün kendi yüzümüze
Baktığımız an
Anlarız ellerine konan kuşları
Anlarız bütün yaşlarını yaşadığımız zaman
Kimse ölmemeliydi konuşmadan