Birisiyle birlikte yaşayıp onu yetiştirmek, ardından da
onda hiçbir iz bırakmamak mümkün müydü? Ben annemden zamanında kaçmıştım. Yoksa yanılıyor muydum? Annem her zaman
bir erkeğin, bir kocanın kârsız bir yatırım olduğunu, erkeklerin
kötü kalpli değil de salak olduklarını mırıldanıp dururdu - ve işte
ben de ona itaat etmiştim. Hırsım, tek başıma başarma ve kendime
yetme takıntım bile annemden gelmiyor muydu?