İçimizde birazcık da olsa gözleri gören biri olsaydı keşke, o zaman, aslan payını kendine ayırırdı, eskiler ne demiş, körler ülkesinde tek gözlüler kral olur, bırak şimdi eskileri, ama aynı şey değil bu, burada tek gözlüler bile paçayı kurtaramaz.
Kişisel tecrübesine dayanarak söyleyebilirdi ki, eğer ilerlemek istiyorsan çalışmak zorundaydın. Bunun hayatın kanunu olduğunu ve ondan kaytarmanın yolu olmadığını, çünkü “komşunu sev” gibi, bunun da insan yüreğine kazınmış bir emir olduğunu söyledi.
Eskiler "Kamus namustur." demiş. Burada kamus yani "sözlük" derken basit manada kelimelerin bulunduğu bir kitaptan bahsetmiyoruz. Kamus, dilin canlı, hayatiyet sahibi ve dinamik yapısı içerisinde tüm söz dağarcığımızı, düşünce ufkumuzu ve ifade kabiliyetimizi ihtiva ediyor. Bu dağarcık ne kadar zenginse düşüncemiz de o kadar zengin ve derin hale geliyor.