Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
* Sen bir deniz kıyısında gonca zamandın
Ben eski şarkılardan eskiydim kimsesizdim
İçimde dünyanın bütün akşamları
Tuttum ağzının sabahına sözler söyledim
Ey güzelliğin ölümden büyük yaşama gücü
Yalnız ölenler unutur birbirini
Seni sevmeye yeniden başladım.
* Birazdan kalkacaksın. Odan can bulacak.
Eşyalar kirpik kirpik uyanacak.
Aynan bayram yeri.
Su değil parmakların akacak musluktan. Terlikler ayaklanacak.
Giyindiğin her şey teninle sarhoş.
Pencere, korunun rüzgârıyla öpecek ensenden.
Işık, ışığa karışacak.
Ben, bütün bunların ortasında, titreyerek bakacağım sana. İnsan nasıl ağlamaz bu büyük masala.
Cennet Mekan Abdülhamid han hazretleri Romanı!!
Osmanlı devleti, Ermeniler için sadıka-i millettendir der. Yetmiş iki milletten envai çeşit insanlar bu topraklarda yaşamıştır. Dillerine, dinlerine dokunmadan yuzyillarca bu topraklarda yanı başımızda olmuşlar. Gel gör ki Osmanlı Devleti'nin son zamanlarda nev zuhur eden komitacı olaylara sahne olmuştur. Cennet Mekan Abdülhamid han hazretlerinin
"Aşk nasıl da geçip gitti kapımızın önünden, bilemedik!" Sahi ya kapı diplerinde nasıl da aşındırdık yüreğimizi. Eskidik, eksildik, eksilttik... Cebimizde şıngırdayan bozuk paralar gibi yürüdükçe sesini duyduk madeni duygularımızın. Halbuki hep oturan taraftık o kapıda hep.. Yürümek kime ne? Oturmuşken elimize şu güzelim kitabı alsak fena olmaz gibi. Yüzyıllardır hiç eskimeyen bi konu çünkü bu. Konuşulur, tartışılır, anlatılır ama hep gündemde kalır. Sevgili yazarımız da ince ince dokumuş bu konuyu. Bazen bi şiirle, bazen bi alaycı gülümseyişle, bazen de altı çizilecek cümlelerle. Altı çizili demişken, şunu da çizeyim, bu da eksik kalmasın dediğim o kadar cümle oldu ki, eksik kaldıysa affola güzel kitap. "Vakitsiz aşk diyenler, vaktiniz var mı?" Yoksa eğer oturun okuyun, malum horozlar bile vakitsiz ötüyor bu devirde..
Latin edebiyatının en önemli temsilcilerinden Jorge Amado’dan okuduğum ilk kitap, ama son olmayacak. Çünkü yazarın dilini, konuyu işleyiş şeklini, değindiği konuları çok sevdim. Geçimini toprak işçisi olarak sağlayan geniş bir ailenin yerinden yurdundan atılması ve onların göç öykülerinin üzerinden toprak ağaları, ağalık sistemi, bu sistem içinde işçilerin nasıl sömürüldüğü anlatılıyor. Göç yollarında yaşanan sefalet, açlık, hastalıklar ve bir ailenin nasıl dağıldığını görüyoruz. Eşkiyalık, silahlı kuvvetler, ordu teşkilatlarını içeriden izleyerek davalarını anlarken, yine bu teşkilatların çarklarındaki aksaklıkları da görüyoruz. Okurken çoğu yerde içim parçalanarak çevirdim sayfaları. Özellikle çocukların anlatıldığı bölümlerde... Coğrafyalar farklı olsa da yaşanan hep aynı aslında... Oklahoma, Brezilya, Anadolu...
Kızıl Tarlalar, Kızgın Toprak ve Tarçın Kokulu Kız’dan sonra Jorge Amado’dan okuduğum üçüncü eser oldu. Kitap, Amado’nun ilk dönem eserlerinden. Kendisi de toprak sahibi, zengin bir aileden gelen Amado’nun küçüklükten itibaren babasının çiftliğinde çalışan işçilerle iç içe olduğunu, büyüdüğünde de onların acılarına duyarlı olduğunu ve bunların politik eğilimlerini şekillendirmede büyük rol oynadığını biliyoruz. Amado’nun ilk dönem eserleri genelde toplumcu gerçekçi tarzda yazılmış politik romanlar ama benim şimdiye kadar okuduklarım arasında Kızıl Tarlalar’ın politik unsurları en ağır basan eser olduğunu söyleyebilirim. Romanda Amado, okuyucuyu yine Brezilya’nın en yoksul ve çorak bölümü olan kuzeydoğu bölgesine götürüyor ve bu kez ekip biçtiği topraklardan kovulan insanların büyük kentlere göç etme hikayesini okuyoruz. İç parçalayıcı, yürek burkan bu hikayede, açlıktan ölen insanlar, çektikleri acılardan dolayı eşkıyalık, mistisizm başta olmak üzere farklı yollara sapıyorlar. Göç eden bir ailenin bireyleri üzerinden 1920’lerin Brezilya’sında toprak sahipleri ve işçiler arasındaki dinamiği, düzene hizmet eden papazlar, kilise, jandarma ve siyasileri ve kendine, çevresine ve soğaya yabancılaşan toprak işçilerinin hayat mücadelesini okuyoruz. Akıcı bir roman. Latin kültürüne ve toplumcu gerçekçi eserlere ilgi duyan herkese tavsiye ederim. Amado’nun kalemini de diğer eserleri gibi Kızıl Tarlalar’ı da ben çok sevdim.
Hemen hemen bir çoğumuzun kitplağında bulunan ve severek okuduğumuz "İnce Memed"e karşı, Kemal Tahir'in ilk romanlarından biri olan eser kendisine ilham olan André Maurois'nın bir sözüyle başlıyor. İnce Memed serisinde yere göğe sığmayan eşkiyalık ve ona duyulan hayranlık burda tam tersi bir yönde ilerliyor. Uzun İskender'in eski eşkiyalık günlerine özlemle kurduğu planı tabiri caizse ava giderken avlanması konu edilmiş. Kaba bir dili ve değişik bir kurgusu var. Başlarda biraz sıkıcı gelebilir ama mutlaka devam edilmeli.
