Son zamanlarda en çok muhatap olduğumuz sorulardan biri de evlilikte denklik meselesi. Özellikle kadınların top yekûn tahsil ve meslek sahibi olmaları bu anlamda farklı bir durum ortaya çıkardı. Şöyle ki; öğretmen, avukat vs. olup da evliliği erteleyen birçok kardeşimiz, hali hazırda kendilerine gelen taliplerinin dini ve ahlaki durumunu olumlu
Kendi şiirimi ilk paylaşımım,umarım beğenirsiniz
Hangi sahipsiz canlar yerde yatanlar
Sorgusuz sualsiz toprağa karışanlar
Hayatı elinden alınıp sessiz kalanlar
Şimdi bu canların hesabını kime kesmeli?
Hangi siyasi amaç yaptırabilir bunu
Suçsuz fanileri toprağa gömmek olur mu?
Senin de saatin işliyor tik tak tik tak
Vicdanın el verip nasıl yaptın bunu?
Bırakıp gittiğin bomba değil hayaller
Gözü yaşlı kalan anneler babalar eşler
Ruhunun beyazına sürdün kirli emeller
Söylesene hangi idealler yaptığını temizler ?
Merve Bulut
"Aile" - 6, 7 cümle alıntıdır.
"Ben bu çağdan nefret ettim. Etimle, kemiğimle nefret ettim!" cümleleri ile dolaşıyoruz etrafta. Neden peki? Çünkü bu çağ sadece insani duygularımızın, sözlerimizin değil toplumun temel taşı olan 'aile' mefhumunun da içini boşalttı. En ufak konuda eskileri özlüyoruz hep. Bir yazı okumuştum aynen şöyle yazıyordu: "Eskiden çöp
"Size, kendileriyle huzur bulmanız için kendi nefislerinizden eşler yaratması ve aranıza bir sevgi ve merhamet koyması da O'nun ayetlerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir topluluk için ibretler vardır."
(Rum Sûresi 21)
