9 Ağustos 1945’te Nagasaki’ye atom bombası atıldı. O sırada görevinin başında bulunan bir doktor vardı : Takaşi Nagai.
Yaşadıkları süreç cehennem tasvirlerinden farksızdı. Geriye bir avuç insan kalmıştı ve yapılması gerekenler bitmiyordu..
.
Yaralı olmasına karşın insanüstü bir güçle çalışan Nagai, eşinin ölümünü 2 gün sonra öğrenebildi. Sonra deneyimlerini yazıya dökmeye karar verdi: bombanın etki alanını, birincil ve ikincil sonuçlarını, uyguladıkları tedaviyi.. Ama bana en çok dokunan yitirmediği umudu oldu.
Bir gün o topraklarda kiraz ağaçlarının açacağına dair umudu..
.
Esmanur Yiğit ve Esranur Yiğit çevirisi, Kiyoçika Kobayaşi kapak illüstrasyonuyla~