Kadınları çocuklara öldürtürler.
"İnsan olan öldüremez Esmeyi." [s.81]
Aah Esme .. Güzelliği dillere destan Esme, yılan Esme, ocağı batası Esme! Abbas'ın karasevdası, Halil'in zoraki nikâhlası, Hasan'ın biricik anası Esme..
Aah Esme.. Sen sevemezsin, mutlu olamazsın, yılansın, orospusun, suçlusun, ölmelisin Esme!
Güzelliğin ve iyiliğin ile esmemelisin Esme..
Yılanı (cehalet, töre) öldürseler de ESME'sin..
"İnsan, bunca güzel olunca, melek soylu, melek yüzlü, melek huylu olunca insanlar onu iflah etmezler Hasaaaaan, edemezler." [s.56]
Hasan 6 yaşında;
-Anan uğursuz Hasan, ananı öldür Hasann !
Hasan 7 yaşında;
-Anan katil Hasan, öldür ananı Hasaan !!
Hasan 8 yaşında;
-Anan orospu, anan soysuz! Öldür onu Hasan !!!
Hasan 9 yaşında; günâhsız anasının katili, toplumun cinnet geçirttiği; Çukurovalı Hasan, henüz 9 yaşında eli kanlı Hasan...
"Yılan yağacak Çukurun üstüne... Ateş yağacak... Çekirge yağacak, solucan, kaplumbağa, böğürtleç, kertiş yağacak... Adana selden, Ceyhan yelden, Misis yılandan, Tarsus bataktan gidecek..." [s.81]
Yağsın, yansın, yıkılsın Çukurova; Esme'nin adı, Esme'nin ahı, Hasan'ın suskunluğu yankılansın Anavarza dağlarında. Çünkü bir gün değil, her gün öldürdünüz Esme'yi !!
Yaşar Kemal; ruhun şad, mekânın cennet olsun büyük üstad.
Eline koltuk değneğini verdi. Hasan karşıdan koltuk değneğine bakarken, sanki kalkar kalkmaz yürüyeceğini sanıyordu. Ancak hiç de öyle kolay olmadı. Çünkü uzun zamandır yattığından, ayakları bile açılmıyordu. Ökkeş'in yardımıyla avluda birkaç küçük adım attı. Yanında Ökkeş olmasa hemen düşerdi. Ama Ökkeş , onu sıkı sıkı tutmuştu.
Hasan:
"Yarın da biraz çalışırız."
O günden sonra bazen Esme Teyze bazen Ökkeş, Hasan'ı avluda yürütmeye çalıştılar. Nasıl Hasan ona bisikleti öğretirken:
"Gayret Ökkeş , haydi Ökkeş, " diyorduysa, Ökkeş de şimdi Hasan'a:
"Haydi Hasan, yürüyeceksin Hasan, gayret Hasan," diyordu.
Bir gün aynı Hasan'ın bisiklet öğretirken yaptığı, gibi Ökkeş, Hasan'ı bırakıverdi. Hasan kendi kendine yürümüş, Ökkeşlerin odasının yanına dek gitmişti. O, Ökkeş'i ardında sanıyordu. Bir dönüp bakınca:
"Yürüdüm Ökkeş , yürüdüm, kendi kendime yürüdüm!" diye bağırdı.
...
Sayfa 69Kitabı okudu
