Esmanur

Şiir, aklın ve vicdanın üzerinden yükselirse mûsikiye dönüşür; Varlık'ın dili haline gelir. Aksi taktirde şiir, kumları harfler ve kelimeler olan bir çöldür.

Reklam

Esmanur

Akıl Kayıp, Vicdan Metrûk, Gönül Mahzûn

Şu günlerde bir yandan Tabii platformunda her cumartesi yeni bölümü yayınlanan çok beğenerek izlediğim Mevlâna Celâleddin Rûmî dizisini takip ederken diğer yandan

İhsan Fazlıoğlu Hocanın kitabında tevâfuk olan bu başlık altında okuduğum yazısı beni etkiledi, bakışıma derinlik kattı ve acziyetimi hatırlattı. İsmi geçen zâtları iyi tanımadığımı

Esmanur

S-öz, öz-dür.

Özümüz yok ise hakîkatimiz; hakîkatimiz yok ise dışarıya, ötekine söyleyecek bir s-özümüz, siyasetimiz de bulunamaz. ... siyaset, bir milletin varlık duyuşudur.

Reader Follow Recommendations

See All

Çokluk, yani hayat, benin sürekli içeride durmasını engelleyen en önemli etkendir; ancak ben dışarıda hayatı, bir işaretler, simgeler toplamına dönüştürünce güvenlik hisseder. Bu nedenle kişinin kendini araması hiç bitmez, sürekli devam eder; insanın içeri sarmasını hayat, dışarıda kalmasını da varlık duyuşu engeller; bu gerilimi nefsiyle/zihniyet değil de aklıyla yöneten insan bütünle ilişkisini sürekli kılar; ayık kalır.

Esmanur

Milleti Millet Kılan Hüznüdür

Tarihsizliğin en önemli belirtisi, en geniş anlamıyla aldırmazlıktır; sömürgeciliğin istediği de budur. Bugün maddi ve manevî birikimimize yönelik sömürgeci kapitalist saldırıların verdiği yıkım karşısında bırakın bir şey yapmayı hüzünlenmeyen kişi aldırmaz kişidir. Hiçbir şey yapmayan en azından hüzünlenmelidir; çünkü hüzün insanı diri tutar; kişiye güç verir; niçin yaşadığını yaşaması gerektiğini hatırlatır; böylece kişi yalnızca bağımsızlık değil özgürlük de talep eder; özgürlük ise kişinin özü ile ilişkili maddî manevî sembollerinde cisimleşir ve kişinin özünü gürleştirir.