A.
@espekare
bene vixit qui bene latuit ~
961 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Herkesin ömrü kendinin hem yanlışı hem doğrusudur
Ve insan ölüme ancak anılarını götürür...
Sayfa 180
Dili kopmuş bir hayal çanı yüreğim
Sesini yalnız benim duyduğum
Vurur durur çığlık çığlık içimde
Sayfa 163
Sevmek derinimizde gülü solmuş bir zaman
Sayfa 156
Okur Takip Önerileri
Seni koruyacağım sana bile sezdirmeden Gökyüzü gibi uzaktan ve beklentisiz Gereceğim yüreğimi üzerine.
Sevmek biraz da bu değil midir?
Sayfa 145
Öyle ucuz ettiler ki her şeyi
Sözü, saygıyı, erdemi
Ölümü bile kirlettiler
Ölümü bile kirlettiler...
Sayfa 130
İnsan ki anılardan bir buluttur
Hayatın sonsuzluğa akıp giden göğünde
Sayfa 130
Zaman bir ince yalnızlık nicedir
Hayatın gözeneklerinden süzülen
Bilenip gümüş hançerinde gecelerin Vuruyor hilal hilal bir mezar taşına.
Sayfa 126
Seni öpsem ve dünya
Kurulsa yeniden
Sevgi kadar yumuşak, zengin ve ak...
Sayfa 125
Arınsa ömrümüzün kiri, kederi...
Sayfa 125
Bir sonsuz yağmur yağsa
Aşkın kardeş bulutlarından
Aynı mutlulukla ıslansa dünya.
Sayfa 124
Ölüm her şeyi bitirir bir gün
Kimseleri, kimseleri incitmeyin
Ölüm her şeyi bitirir bir gün
Ömrünüz size bir kısa oyun
Ölüm her şeyi bitirir bir gün
Ardınızda güzel anılar koyun.
Sayfa 106
Yaşamak sevgilerden alır gücünü
Eğilin biraz da sevgilere eğilin
Silin bencilliğin kara kirini
Kalbinizin aynasından
O çok derinlerde yitik
Temiz yüzünüzü görün
Sayfa 106