Bir kitap okudu
Bağışlanırken hüzünlü olmayı beceremeyenlerin, hayatları boyunca rüzgarın dudağına iliştirdiği saçlardan rahatsız olanların arasında işte bir ömür geçiyor.
Bülent Parlak
Okur Takip Önerileri
Nasıl yarım kaldıysa artık, yanına ne koysam onu da yutuyor.
Bülent Parlak
Yıllarca “ölümüm kendime ait bir evin tenceresinde kaynasın” diye tüm hayâllerini, tekaüt olunca alacağı birikmiş paraya bağlayan, mıymıntı banka memûresiyle cebelleşerek bahşiş bile bırakmadan aldığı o kutsal paranın tamamını, kocaman kerpiç eve gözünü kırpmadan harcayan babamın bedeni titretir durur o günlere dokundukça. Nasıl dokunmasın ki? Altı yaşıma kadar gördüğüm en güçlü adamı; yüzü, bütün babalardan daha güzel, bütün ansiklopedileri ezbere bildiğini zannettiğim, harbe hangi taraftan katılsa saflarını zafere ulaştıracak kadar kahraman ama vücuduna tebelleş lânet bir mikrop karşısında bedeni koca bir dağdan küçük bir çakıl taşına dönüşen babam. O gün hepimizin yüzünü uzun bir kışa çeviriyordu.
Endüstriyel ve ekonomik gelişme, insan olmaktan bu kadar önde ise kesinlikle bunu kadınların azalmayan ticari iştahına borçlu.
Tokat yapraklarından dolma yaparken şarkı mırıldanan kadının aşkını da, suskunluklarinin korkunçluğunu da biliyorum
Altı yaşındaysanız ve babanızın ölümü gözlerinizin önünde gerçekleşiyorsa, ömrünüzün geri kalan kısmında içtiğiniz kahvenin ücretini benim gibi üç kez ödemeyi mantıklı zannedebilirsiniz.
Arkadaş olan çocukluğumuzdu, biz değil.
Herkesin razı olduğu bir haksızlığa isyan etmek kolay değildir.
Yeni bir gitmek. Yaşadığım şehirle anlaşmamı bozup sineması kırık sandalyelerle dolu olan başka bir kentle nikâh tazeliyordum. Şehirlerin ve kentlerin başka yerler olduğunu bana gideceğim yer öğretecekti.
Zihnim abaküsle tanıştığı ilk andan beri dağınık.
Benim hayatım, güneşin uğramadığı kiraz bahçelerine benziyor.