Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
İlk okuduğum Anton Çehov kitabı olması dolayısıyla diline biraz yabancı kaldığım doğru olmakla birlikte Çehov'un kalemini çok sevdim. Altıncı Koğuş bana direkt olarak beni hatırlattı. Aslında beni, bizi, hepimizi. Bir çoğumuzun muzdarip olduğu meseleleri ele alan bu kitap başlarda gri, soğuk ve kasvetli gelse de diyaloglar ilerledikçe kitap bana
280 syf.
10/10 puan verdi
TATAR RAMAZAN :
Sabiha Sertel ve Zekeriya Sertel tarafından çıkarılan Resimli Ay adlı edebiyat gazetesinin 1929 yılı Haziran-Temmuz sayılarında "Putları Yıkıyoruz" başlıklı, imzasız iki yazı yayımlanır. Dönemin ortamına getirdiği yeni edebiyat anlayışı, edebi çevrelerce (salt hasetlik münasebetiyle) pek hoş karşılanmayan bu isimsiz kahraman Nazım'dan
330 syf.
·
Puan vermedi
Ve yine Livaneli farkı...
kitabı okumam konusunda çok fazla öneriler alıyordum en sonunda alıp okudum ve bayıldım kitabın kurgusu, dili, okuyucu içine alması, o kadar mükemmel bir o kadar sanatkare bir teknikle yazılmış ki sonuyla başının asla bir olmayacağı düşüncesi ben gibi bütün okuyucuları şaşırtacak durumda.
Mehmet'in hikayesini gazeteci kızdan daha fazla merak ediyordum ve kız ısrar ettikçe içgüdüm ona yardımcı oluyordu. Rusya ve optima arası gelişen bu roman aslında olmayan karakteri sanki varmış gibi o zamana kadar yaşamış gibi göstermesi kitabın çok çok farklı bir yanını ele almıştı. Kendimi kitabı o kadar kaptırdım ki sonunun böyle olacağını hiç tahmin etmedim öğrendikten sonra da içimden inkar edesim geldi çünkü Ahmet ve Mehmet gerçekten var olan insanlardı ve birinin diğerini hayali olarak varsayması beni hayal kırıklığına uğrattı Rusya'nın cezaevinde çok zorlu mücadeleler veren ve yaşamında binlerce darbe almış bazı okuyuculara göre hasta bazı okuyuculara göre paranoyak ve bazı okuyuculara göre de mükemmel bir karakteri canlandırıyordu. Livaneli'nin okuduğum bütün kitapları arasında beni en çok hayrete düşüren ve en çok etkileyen kitabı kardeşimin hikayesi diyebilirim.
İnsanlara dokunmayı, aşkı, sevgiyi, insanları kendisinden uzak tutmuş karakter farklı bir insanı canlandırıyor.
Genel olarak kitabı çok beğendim ve tavsiye ederim.
Bu tarz kitaplarda spoiler uyarısı bana göre gereksiz olsa da, sitede yaşanan sıkıntılar mevcut galiba. O yüzden en baştan uyarayım. Spoiler vardır.
Bir zamanlar Katolik bir rahibe olan Karen Armstrong’un, Tanrı inancını nasıl bıraktığı ile ilgili bir önsözle başlıyor kitap. Manastırdan ayrıldıktan sonra intiharı da düşünmüş burada bahsetmese
sadece kitap... gerisi teferruat...
Bir süredir çoğunluğu yabancı yazarlardan oluşan kitapları okumaktan dolayı bu kitap bana tokat gibi geldi. Hani vursan yerinde gül açar deriz ya, tam deyim yerindeyse ; bu hissi yaşadım. Buram buram Anadolu havası içime işledi. Yer yer şive, beyitler, dörtlükler ve hatta bölüm bölüm anlatılan hikayenin başlığına yapılan süslemeler bile bize ;
Yola Düşen Gölgeler
Mehmet kardeşim
Kitabını bitireli 3 gün oldu. Ve halen etkisindeyim. Bir şekilde okuyanlarla konuşmak istiyorum. Hikayenin kahramanlarını kafamda resmedip birileriyle üzerlerinde tartışmak istiyorum. Ben bu kişiyi tanıyorum , bizim mahalledeki serseriye ne kadar benziyor değil mi filan demek istiyorum.
Anlattığın hikaye , kullandığın üslup ,
