Gözlerim Gözlerinde
Hep böyle çocuksu mu bakar gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim ben şimdi senin limanında.
Fırtınalardan geldim sen de dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin.
Gündüzüm, aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güzel bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin.
Ayırma gözlerimden o çocuksu gözlerini,
O sakin, o yalansız, o kuytu gözlerini..
youtu.be/idKDWGWpquY
Dağları dollanan yollar
Uykuları kaçırtır
Gölgelerde büyür
Eşsiz yalnızlıklar
"Aramızda dünyaya herkesten farklı bakabildiği için dünyayı değiştiren cevherler var. Düşünce yapıları eşsiz ama onları kimse anlayamıyor."
🎬 Her Çocuk Özeldir
Zengin deneyimlerle, iyi öğrenilmiş derslerle, pırıl pırıl çocukluk anılarıyla, kırlarda yaşanan eşsiz mutluluklarla, açık denizin diriltici rüzgarlarıyla dolu bir geçmiş; yay gibi gergin, sıkı, yoğun bir bugün; yeşermiş, havadar, verimli bir gelecek: yaşamın.
Sayfa 18Kitabı okudu
Zamana sahip değiliz..
Araştırmalara göre çocukken zamanın daha yavaş akması (daha doğru bir tabirle daha yavaş aktığı algısı), esasen hayatı yaşama şeklimizden kaynaklanırmış. Hayatın erken evrelerinde neredeyse her şey zihnimize ‘yeni’ ya da ‘ilk’. İlk kavga, ilk dayak, ilk sevgili, ilk öpüşme, ilk ayrılık, tırmanılan ilk ağaç, ilk düşüş, ilk defa