Beni Affet
Ya Rabbi, dedi, çok pişmanım. Ama enseme bir fısıltıyla sokulup sesini kulağıma yapıştırdığında, o ses derin suların altından gelen tatlı ezgiler gibiydi. İşitmemek, işitip de kulak kesilmemek mümkün değildi. Öyle güzeldi. Kim olsa dayanamazdı, benim gibi kulak kesilirdi. O sesle içime girdi.
Ama yine de. Zorla bir şey yaptırmadı ki bana. O
BENİ AFFET!
Rabbim, benim Rabbim.
Yani kulu olduğum.
Ey gelmişin ve geleceğin Rabbi,
Ey isimlerin sahibi,
Ben ayağımın nerede sürçtüğünü,
ben hatamı,ben yanılgımı adımı bilir gibi biliyorum.
Ben bir kere kabul ettim kabahatimi. Sen bir kere affet.
Tevbe bir bilinç hali. Bir ilgi eki. Ben hatamla da Senin dairendeyim. Hâlâ Sana ait hâlâ
Canan Yurdu
Eyvâh, ıssız diyâr-ı dilber …
Her hatvesi bir mezâr-ı muğber!
Uçmuş da içindeki terâne
Kalmış sessiz bir âşiyâne.
Yer yer medfûn durur emeller…
Gûyâ ki kıyâm-ı haşri bekler!
Yâ Rab! Niye böyle bir yığın hâk
Olmuş yatıyor o buk’a-i pâk?
Yâ Rab, ne için o lem’a nâbûd ?
Yâ Rab, ne için bu sâye memdûd ?
Yâ Rab, ne demek harîm-i cânan
Üstünde bu perde
Sayfa 92 - (DİYANET VAKFI YAYINLARI)
Öyleyse bu hesapta ben yanıldım.
Bu ağır yükü sırtıma ben kondurdum.
O çağırdı ben uydum.
Rabbim, Sen benimle ezelde ünsiyet peyda ettin.
Bir ayna kıldın beni, döndün, o aynadan kendine nazar
ettin.
isimlerini paylaştırdın cümle âleme de bütün isimlerinin
yek-cümlesini bende söyledin.
Sen ki bana ruhumdan, demiştin. Melekleri, manamın
Ey affetmeyi çok seven Allah’ım. Senden işlediğim günahlar için affetmeni dilerim. Eğer bizi affetmezsen ziyana uğrayanlardan oluruz. Sen gönlümüzdeki pası gider ve yerine huzur nasip et ya Afüv. İçimdeki kinden kurtulmak için; bana kırgın olduklarımı affetme gücü ver Allah’ım. Sen Tevvab, Gafur ve Rahman’sın. Âmin...
Sayfa 102
