"Müstahak," dedi Ali Safa Bey. "Mahvettiler beni. Onların yüzünden iflas ettim. Tarlalarımı ne ekiyorlar, ne de bana ektiriyorlar. Tarlalarımı bana verseler, kendileri de çiftliğimde ırgat olsalar gül gibi bakardım onlara. Ne sefalet kalır, ne bir şey."
"Anlamazlar iki gözüm. Bunlar insan değil ki... Mustafa Kemal Paşa Hazretleri de bunlara efendimiz diyorlar!"