Senin haklı çıktığın an, karşındakinin haksız olduğu andır. Bu neyi değiştirir? Ortada herhangi bir anlaşma yok, düzelme yok. Bir taraf yenilmiş ve sen kazanmışsın. Çoğu zaman sevdiğin, eşin, dostun, çocuğun kaybetmiş ve sen haklısın! Bu haklılık mutlu edebilir mi insanı? Kazanan sen misin yoksa egon mu?
Bilemeyiz ki, ne hayırlı ,ne zarar...Zaman gösterecek.
Yağmurdan kaçar gibi büyüdük. Ve içimizdeki o neşeyi, cesareti, sevgiyi, eğlenceyi, deliliği, sokak ortasında unuttuk...
“Senin için çay demlerim, senin için hiç üşenmeden sokaklarda kestaneci arayabilirim, senin için peçeteden çiçek yaparım, senin için bütün gece uykusuz kalabilirim, seni beş dakika görebilmek için bir saat yol giderim, senin için sevdiğin kitapları arar bulurum, senin için tatlı yaparım, sana bir şiir yazarım'' diyebilsek gerçekten yağmış oluruz...
Rahat bir nefes alamadık demek yerine, bugün de nefes alabiliyorum diyebilmek...
Sayfa 113
Hepimize ayrılan bir yer var dünyada, hepimize yetecek kadar çok yer var... Fakat kimse yerinden memnun değil. Gözümüz hep başka insanların yerinde, gölge gibi ağıyoruz insanların üzerine.