Aileler, kuşatma altındaki kasabalar gibi kendi içlerine kapanıyorlar. Hayat böyle bir şey işte, bizi çevreleyen ve kuşatan yabani bir varlık. Permafrost Eva Baltasar. s.127.
Permafrost diger adiyla donmuş toprak katmanı. Sıcaklık artınca donmuş toprak tabakasında çatlaklar nasıl ortaya çıkıyorsa, Eva Baltasar'da bir kadının ruhunda ortaya çıkan çatlakları anlatmış romanında. Yıllarca içinde tuttuğu duygular bir katmanla kaplanmış ve donmuş tıpkı permafrost gibi. Permafrost metaforu üzerinden bir kadının varoluşsal , hesaplaşmalarını okuyoruz metinde. Otoriter kontrolcü bir anne ve onu anlamayan kiz kardeşlere sahip bir kadının kendiyle hesaplaşması, varoluşu, değersizlik hissi, ötekilestirilmesi gibi duygular metnin ana çerçevesini oluşturuyor. Kendini daha iyi ifade edebilmek, dayatılan kurallara karsi çıkmak icin mücadele eden yaşamının bir bölümünü Brüksel , Iskoçya ve Barselona gibi yerlerde geçiren, huzuru kitaplarda ve sanatta bulan cinsel eğilimi ailesindeki insanlardan farklı olan kadının varolma çabası bu metin. Kahramanımızın tek derdi var o da anlasilabilmek. Hepimizin derdi bu degil mi aslında? Yazar aile, bireysellik, annelik, kutsallık kavramlarını da sorgulamış. Kitap akıcı olmasına rağmen çoğu cümle insani hüzünlendiriyor Ben kitabı cok sevdim. Okuyun bence. Iyi okumalar
