Durmadan avuçlarım terliyor,
İnildiyor ardımdan
Girdiğim çıktığım kapılar.
Trenim gecikmeli, yüreğim bungun,
Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar.
Ne zaman bir dosta gitsem,
Evde yoklar...
Ne diyordu şair , ne zaman bir dosta gitsem evde yoklar...
Ahhh, dostların çokluğu ile yalnızlığın mevcudiyeti arasında hiçbir alâka olmadığını zamanla anlayacaksınız.
Ne diyordu şair , ne zaman bir dosta gitsem evde yoklar...