Algımızı safdil bir yanılgıya bilerek maruz bırakırsak, her çağ muhteşemdir. Karakter de sevdiği bir eşi, çocuğu, iyi bir işinin olması gibi sahipliklerini düşünüp bir coşku ile bunu söylüyor eserde.
Düzen erkek egemenliğine dayanınca bin yıllardır, biz kadınların da daha fazla erkek masalı dinlemeye niyeti yok. O yüzden tepkisel oluyor bazı şeyler. Öldürmek dışında... Anlıyorsanız ve hak veriyorsanız ne iyi.
O yüzden topyekûn kaybediyoruz. Zaten sorun sadece erkek tahakkümü de değil. Güçlünün tahakkümü. Kadın da 'palazlanınca' patriyarka ile birlikte diğer cinsleri ve hayvanları hor görüyor. Doğamızda mı var bu? Öyleyse biz gibiler neden kabullenemiyor? Hangisi daha insanca? Bilemiyorum.
Evlendikten sonra bir adamın bütün gayesi ve istikbal düşüncesi, bir kere içine girmiş bulunduğu ve şimdi mukedder telakki ettiği bu belayı ses çıkarmadan ve dosta düşmana pek belli etmeden sürükleyip götürmek, onda herkes tarafından söylenen, fakat kimse tarafından bulunamayan meziyetler ve saadetler araştırmaktır.