Coşkun (Servis yapan garsona bakarak Saffet'e): Bu adamı sanki bir yerden tanıyorum. Sanki bu adam daha önce çok başka bir iş yapıyordu. (İçini çeker.) Son günlerde herkesi birbirine karıştırıyorum zaten.
Saffet (Aldırışsız): Oyun yazmaktan olmuştur.
Coşkun (Duymamış gibi): Belki de karıştırmıyorum. Belki de insanlar aynı oyunları oynuyorlar, hayatlarını birbirine benzer oyunlarla geçiriyorlar.
Saffet: Ama biz başkayız, değil mi?
Coşkun (Heyecanla): Evet, evet biz herkesten başkayız, öyle olmak zorundayız.
Aradan iki hafta daha geçti. İvan İlyiç artık kanepeden kalkamıyordu. Yatakta yatmak istemiyordu, kanepede yatıyordu. Çoğu zaman da yüzü duvara dönük yatıyor, sürekli aynı acıları çekiyor, hep aynı yanıtsız sorunun yanıtını bulmaya çalışıyordu. “Nedir bu? Gerçek olan ölüm müdür yoksa?” İçindeki ses yanıt veriyordu: “Evet, ölümdür.” “Bunca acılar niçin öyleyse?” Ses bir kez daha yanıt veriyordu: “İşte öyle... Bir nedeni yok.” Konuşma burada bitiyordu, gerisi gelmiyordu.
“Ama mutlu olmamak için hiçbir gerek yok dünyada, siz de olabilirsiniz, biraz cesaret biraz da mutluluğu istemek yeter galiba, evet bu kadarı yeter, sevmekle elbet…”
"Cahilliği yok edecek ilaç bilim değil mi? Evet, bilim. İşte o da kitapların içindedir. Cahilliği ancak okumakla yenebiliriz. Karanlığı okuyup öğrenmekle, kafayı ışıklandırmakla yenebiliriz."
“Benim aşık olduğum erkek de hep yolculuğa çıkardı.”
“Ama yolculuklardan geri dönülür.”
“Evet, geri dönülür ama o zaman zaten artık unutulmuştur.”
“İyi olan şey unutulmaz, seni unutmayacağım.”
Ne mutlu ki evet, geriye vicdan kalıyor, aksi takdirde çok mutsuz olunurdu. Biraz şiddet içeren her eylemde bizi kurtaran vicdandır çünkü bize sadece kendimizin yargılayacağı binlerce elverişli bahane sağlar ve bu gerçekler uykuya dalmamızı engellemeyecek kadar mükemmel olsalar da, bir mahkeme önünde hayatımızı kurtarmakta yetersiz kalacaklardır..
Sayfa 713 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Sefalet pek az okunma oranına ve pek hoşnut yorumlara sahip olmasa da bence zamanına göre gayet güzel bir dille yazılmış pekala iyi bir kitap. Açıkçası kitap ne zaman yazılmış, daha doğrusu hangi edebi döneme denk geliyor bilmiyorum ama kitapta ara ara şu Tanzimat Dönemi yazarlarının yaptığı hataları görmek mümkün. Hatalar dediysem de bu ismi
Ama mutlak gerçeği söylemeliyim. Onları Uganda'dan kovmamın nedeni Uganda'nın ekonomisiydi. Uganda iflas edecekti. İsraillileri kovmamın nedeni buydu.
*Golda Meir ile arkadaş olduğunuzu söylemiştiniz.
Evet!
Çünkü İsrail'e gittiğimde beni çok iyi eğlendirirdi.
Sonra tamamen İsrail ittifakından Arap ittifakına geçtiniz.
İsrail ittifakından geçtim çünkü İsrailliler suçlular ve kandırılmış insanlar değiller. Dünyaya gerçeği söylemiyorlar. Filistin'e mülteci olarak götürüldüler ve daha sonra Amerikalılar ve İngilizler tarafından kendilerine verilen silah zoruyla Filistin'i İsrail devleti haline getirdiler.
-İdi Amin-
...
Güzel kokmayı
iğde ağaçlarına kaptırmayacaktık..
Ihlamur da suçlu..
Evet, güzel kokmak bitkilerin işi gibi..
Ve lakin
solmayı da çiçeklere kaptırmasak iyiydi...
.