Evgeny Grinko - Field
Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür" yəni, insan hafizəsinin əskikliyi, onun unutqanlığıdır. Köklərimi unutmaqdan qorxuram. Uzaq keçmişimi, yeddi nəsil ötəyə gedib çıxan ağrımın səbəblərini, dədə babalarımın nəsihətlərini. Bu qarmaşa, bu dünya təlaşı içində, hər şeyin bu qədər asan, tez əldə olunan, qəmlərin bir anda nəşəylə əvəzləndiyi, gedən kimsələrin yerinin bəsit şəkildə sürətlə dolduğu çağda səni unutmaqdan qorxuram. Bənzər hadisələri bənzər tərzdə yaşamaqdan. Həndəsi silsilə həyatlardan. Manqurt beyinlərdən. Lənət olunmuşlardan olmağa qorxuram. Məni unutma, Rəbbim. Mən getsəm də, çağır məni. Yeni doğulmuş körpəyəm ilk ağlamağıyla sənə iman gətirən, böyüt məni hər doğma laylay azanla, hər büdrəyişimdə paxılın dilinə yox, sənin əlinə düşüm, dizim torpağına, alnım səcdənə dəysin, əziləndə dualarım "cannn" olsun. Hər "Allahu əkbər" deyiləndə anamın gülümsər üzünün məni tərk etməyəcəyini hiss edim.
Zülfi Livaneli'nin Serenad kitabında Nadia ve Wagner kısmını okurken Evgeny Grinko-Field dinlerdim ve bir yandan da papatya çayı içerdim. Artık ne zaman Field dinlesem ya da papatya çayı içsem kitabın bu bölümünü hatırlayıp hüzünleniyorum ve içimi kitaptaki o kasvet kaplıyor.
Yeryüzü,
açgözlü, habis insanların sûretine bürünüp seni paçalarından tutup aşağı çekerken;
umudu, merhameti, adil paylaşımı
ve en azından sehaveti dillendiren-örnekleyen her şey,
sana inşirah verir, sana masmavi ve geniş gökyüzünün kapılarını aralar...
Şiir: Olsun Da Gör
Şair: Melih Cevdet Anday
Şarkı: Field
Sanatçı: Evgeny Grinko Kayıt: youtu.be/bV9iAyuheE4 
Melih Cevdet Anday
