"Bütün hayatınca konuştu. Sonunda tutunamayanlar diye bir kelime çıkarabildi ortaya: bir tek kelime. Çoğul bir kelime. Unutamadığı bazı insanları birleştiren bir kelime." (sf:708)
.
.
Hani insan, kitabı okurken çok şeyi vardır söyleyeceği ama o son cümleyi okuyunca kitaptaki son noktayı görünce hepsi uçup gider de aklından, bir yumru oturur boğazına... Öyle oldu işte!
Yoruldum. Çok yoruldum. Ya da yorgunluklarımı hatırlattı belki de bana. Yapamadıklarımı.. Şimdi böyle söyleyince yanlış anlaşılmasın, okurken de yoruldum. Zor kitap sonuçta.
Uzun zamandır okuyormuş gibi hissediyorum. 10 gün olmuş. Ama bu 10 gün içinde altını çizip işaretleriğim cümleleri, paragrafkarı ezberledim okuya okuya. Dilime pelesenk edip gün boyunca içimden veya sesli bir şekilde okudum durdum. Şimdi de o satırlara aldığım notlara bakarak gülüyorum.
Henüz etkisinden çıkamadım galiba kitabın. Ondan tüm bunlar. Ya da müzikle de alakalı olabilir. "Dikkat Dikkat! Bu satırlar Evgeny Grinko dinlerken yazılmıştır. İtibar etmeyiniz. Ya da - Once Upon A Time - parçası ile okumanız rica olunur."
