En Eski Evimin İnsanı Gönderileri

OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI... Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,

devamını oku

Ayşegül Şapkalı Â

@aisegulistan·

7yıl

Sevgi

AĞARTI sevgililer yüzüne karşılık geldim kaygı bağırdı gözevlerimde günlerin yamanan yıldızlar ve üzülen gökkuşaklarıyla doluluğundan söz ediliyor evlerde çocuklar arşınlanıyor

devamını oku

Sayfa 79 - Beyan Yayınları

Şiirler Cahit Zarifoğlu

Reklam

Hülya Yücel Ergün

@Mimhece·

6yıl

Kalemin Bilgeliği

Evimin balkonu denize bakıyor; caddeye, dağlara, gün batımına. Evimin balkonunda sigaramı tüttürüyorum. Cebimde paket, yanında da bir kurşunkalem var. Sigara tüketilmekten oldukça memnun, kalem ise biraz keyifsiz… İşte beklediğim an geldi: Kızıllık! Gün batıyor! Deniz, güneşin parlak gölgesiyle oynaşıyor. Arkama yaslanıp, ayaklarımı da şöyle

devamını oku

Büşra Şeyda

@busraseyda7·

6yıl

Bakma sen insanların evcil dediğine,onlar hala vahşi...İnsan kadınların tırnakları çok acayip. Üzeri cilalı gibi. Adamı paralar valla iyisi mi sen bir muhabbet kuşu al,sıkılırsan yersin!

Sayfa 16 - 17 çizmeli kediKitabı okudu

Evimin İnsanı Nurgül Ateş

Büşra Şeyda

@busraseyda7·

6yıl

"Projenizi biliyor mu?" "Biliyor elbette.Dostluk başşşka işşş başşşka..."

Sayfa 116 - Çizmeli kediKitabı okudu

Evimin İnsanı Nurgül Ateş

Renksiz

@Renksizgunce·

6yıl

335 syf.

· Kitabı okudu

9/10 puan verdi

·

Beğendi

·

14 günde okudu

"Özgür değilsin, senin bağlı bulunduğun ip, öbür insanlarınkinden daha uzun, hepsi bu kadar." Bir çeşit kutsal kitaptır Zorba. Biraz budizm bile serpiştirilmiştir hatta içine. Tüm kutsal kitapların birleşimidir, hatta kadına bakış açısına bakınca daha bir haklı hissettiriyor bu cümle bana. Ama şöyle bir yanı var ki okuyunca mutlu eder insanı. Garip bir şekilde hafiflemiş ve keyiflenmiş hissedersiniz. Muhteşem bir önsöz ile başlar herşey. Yazarımız Girit’e linyit yatağını işletmeye Makedonyalı Zorba isimli biri ile gitmesi ile başlıyor romanımız. Aleksis Zorba karakterimiz her şeyi yaşayarak öğrenmiş hayatta bildiği tüm şeyleri deneyimlemiş ve üzerine düşünmüş. Santur denilen yöresel bir müzik aleti çalmaktadır. Bizim Kanuna benzeyen bir müzik aleti. Kurduğu cümlelerin büyüüük bir kısmını evimin duvarına asmak yazmak ve her gün her gün okumak istedim. Yine de kitaptaki tüm romanı ağzından dinlediğimiz kişinin (Nikos Kazancakis olduğunu biliyoruz) hayata bakış açısı, düşünme biçimi, kurduğu cümleler o kadar benimdi ki inanılmaz etkilendim. Özellikle "biliyordum, biliyordum ama, cesaretim yoktu. Hayatım yanlış yola sapmıştı, İnsanlarla olan ilişkilerimi bir iç konuşması haline sokmuştum. O kadar düşmüştüm ki, bir kadına aşık olma ile kitap okuma arasında seçim yapmam gerekse, kitabı seçerdim." cümlesi son zamanlar okuduğum en muazzam cümleydi. Diğer bir bakış açısı ile Albert Camus’un Nobel aldığı yıl hangisini seçerdin diye sorsalar Mersault’u seçerdim ki Zorba’yı sevmediğim anlamına kesinlikle gelmez. Ve büyüten kitaplar diye bir liste olsa kesinlikle içerisinde yer almalıdır.

ZorbaNikos Kazancakis · Can Yayınları · 202016,2bin okunma

Reklam

210 İleri

99 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.