Bir istatistik uzmanı bir süre önce [1920’lerde], İngiltere’de evli çiftlerin yüzde 25’inin sürekli ayrı yaşadıklarını; yüzde 50’sinin aralarında aşk olmaksızın birlikte yaşadıklarını ve yüzde 25’inin ise mutlu olduklarını belirtti. Dolayısıyla, İngiltere’de yapılan evliliklerin ancak dörtte biri amacına ulaşmakta ve evlenen bir kişinin, mutluluğu yakalama şansı ancak dörtte bir oranında olmaktadır.