Stepançikovo Köyü ve Sakinleri
Dayım Albay Yegor İlyiç Rostanev emekliye ayrıldıktan sonra,
kendisine miras kalan Stepançikovo Köyü’ne yerleşmiş,
orada, ömrünü malikânesinde geçirmiş atadan
bir toprak sahibi gibi yaşamaya başlamıştı.
Kesinlikle her şeyi hoşnutlukla karşılayan,
her şeye alışıveren insanlar vardır.
Emekli albay da bunlardandı.
Ondan daha uysal, her
Sayfa 39 - İletişim Yayınları 1305 • İletişim Klasikleri 39 / Birinci Bölüm - GİRİŞKitabı okuyacak
..................
Köyün yağız delikanlısı, kendini çok şanslı hissediyordu, peri kızı gibi birini ona layık gördükleri için. Seçme hakkı tanınmadı ama ailesi onun adına en iyi seçimi yaptı ve şaşalı bir düğünle, genç yaşına rağmen ailesinin reisi, eşinin beyi, yuvasının bekçisi oldu. Eşine gün geçtikçe alıştı, onu sevdi, kendi seçimi olmasa da seçilebileceklerin en iyisi olduğuna kanaat getirdi sonunda. O eşine "meleğim" derdi, eşi de ona "paşam" ...
Kısa sürede birbirlerine karşı sevgi ve saygıları köyde örnek gösterilmeye başladı. Evlenmeyi düşünenler için örnek çift olmuşlardı kısa süre içerisinde. Onların birbirlerine bakışları, sevdalık halleri, iltifatları hayranlık uyandırıyordu.
Sayfa 4 - cinius yayıneviKitabı okudu
