Belki de insan en çok gerçeklere karşı kördü. Gözlerinin önündeki gerçeklere. Çünkü gerçek kadar insanı yaralayan çok az şey vardı hayatta. Bu yüzden tüm insanlar kendilerini kandırmak için türlü yollar bulmuşlardı. Tüm bu koşturmaca, bu para kazanma telaşı, alınan evler, arabalar, lüks eşyalar, kıyafetler hepsi kendilerine dair en katıksız gerçeği görmek istemedikleri içindi.
Bu dönemin ikinci önemli kampanyası Türk Ceza Kanunun 438. maddesine karşı yürütüldü. 438. Madde fahişelere tecavüzde ceza indirimi getiriyordu. Anayasa Mahkemesi bu maddenin Anayasa'daki eşitlik ilkesini ihlal etmediğine dair karar verince, kadınlar İstanbul, Ankara, İzmir ve Adanada kararı protesto eden gösteriler düzenlediler . Bu kampanyanın arkasında şöyle bir feminist politika vardı: “Sadece bir takım kadınlara iffetsiz dendiği için bu karara karşı çıkmıyoruz. Biz sözde iffetli kadınlar da bu bölünmeyle evlere hapsediliyor, denetleniyor, devamlı bir tehditle kapatılıyoruz. Sokağa çıktığımız zaman bizim iffetimiz sorgulanacaktır. Bu bütün kadınlara yönelik şiddetin meşrulaştırılmasıdır.”
Evlere Dair
"Kapılardan geçebilmek için kanatlarınızı kapamayacak, tavana vurmasın diye başınızı eğmeyecek, duvarlar çatlayıp çökmesin diye nefes almaktan korkmayacaksınız."
Sayfa 19Kitabı okudu
