Affetmenin yüceliğini tadın...
Tamam, haksızlıklara uğradığını kabul edelim. Hatta işin içinde yaralamalar, incitmeler, belki de kötü niyet bile vardı. Peki, bu insana ömrünün sonuna kadar senin hayatına hükmetme hakkını verecek misin? Affetmekle kendimize iyilik yapmış oluruz. Eğer affetmezsek, yerimizde saymayı kabullendik demektir! Olduğumuz yerde kalırız ve başkalarına hayatımıza hükmetme hakkını veririz. Belki bu insanlar çoktan ölmüştür ya da başka biriyle mutlu bir evlilik yaşıyordur. Bir tek biz bu affedemeyenler dönemecinde takılıp kalmışızdır.
Okuyucusuna evlilik teklifi etmeyen yazar da ne bileyim:))
Eğer bir gün bir yerde karşılaşırsak benimle evlenir misiniz ¿
Belki:)
Sıkıntı çekmeden sevmenin tek bir yolu var, o da evlilik.
