Her gece sen girersin rüyalarıma
Her gece sen...
Paramparça olur uykularım
Karanlığın en koyulaştığı yerde
Kapının çalındığını duyarım
Açınca soğuk bir rüzgar çarpar yüzüme
Sen yoksun...
Kilitlenir dudaklarım
Katil 2419 eserinin devamı olan bu eser, o kötü sondan başlıyor… Sisteme karşı gelen gençleri, sonrasını ve yer yer öncesini barındırıyor.
İlk eserde varoluşsal sorular sorduran, yaşamı ve yaşam biçimlerini düşürten bir kalem ile karşı karşıyaydık. Bu eserde ise; alegorik anlatım, sistemsel kölelik, örgütleşme ve başkaldırı gibi konular ile karşı
"Pişmanlıklarını telafi etme şansın olsaydı, bazı konularda farklı davranır mıydın?"
Hemen hepimizin ve kesinlikle benim de bu soruya cevabımız evet olacaktır. Hayatımızın belki de bir çok safhasında büyük ya da küçük pişmanlıklar bizi yaralıyor. Ve en çok dilimize dolanan şey "keşke"ler.
Keşke o zaman.. keşke o an... keşke
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
Her gece sen girersin rüyalarıma
Her gece sen...
Paramparça olur uykularım
Karanlığın en koyulaştığı yerde
Kapının çalındığını duyarım
Açınca soğuk bir rüzgar çarpar yüzüme
Sen yoksun...
Kilitlenir dudaklarım