Şu hayatta tek başına inzivada kalarak, sadece kendi sesinin yankısını duyarak, hakikati keşfedemezsin. Kendini ancak bir başka insanın aynasında tam olarak görebilirsin.
Değerli Dostlarım,
Son zamanlarda okuduğum değerli kitaplar listesinde olan ve neredeyse kitapta çoğu yerinin altını çizdiğim bir kitaptır. Zaten kitapta çok güzel bir alıntıyla başlıyor. Bu alıntıyı sizlerle paylaşıyorum.
"İmtihan odur ki; yağmur senin hatırına yağar ama, kendi bahçen kuru kalır."
Bu cümle kitabın resmen içeriğini
Başkalarından saygı, ilgi ya da sevgi bekliyorsan önce sırasıyla kendine borçlusun bunları. Kendini sevmeyen birinin sevilmesi mümkün değildir. Sen kendini sevdiğin halde dünya sana diken yolladı mı, sevin. Yakında gül yollayacak demektir.
İnsanlar vardır; gelip geçerler hayatımızdan. Kimi depremlerle gider, kimi fırtınalarla... Ben kalanlardan yanayım. Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim. Sarılıp bırakmayanların sıcaklığını..