Lê dunyayê lê dunyayê...
Di 1943'yan de ez mudûrê "Dicle Talebe Yurdi" bûm. Rojekê du polês hatin Yurdê û ez girtim birim "Birinci şube" yê. Çawa ez ketim hundir,
sê-çar polês li min civiyan, bi pihînan, bi şeqeman û bi daran bi min ketin.
Ez şaş mam. Lawo ma min çi kiriye?
Mezinê wan got:
"Hi kurê kerê tu nizanî te çi kiriye?"
Min
Zarok û kurdî û ez ...
Rojekê min û du jinê ciranê me me biryar da emê êvarî herin parkê min hinek şêranî û çay amadekir her du jinên cîranê min jî beroşek mezin yeprax çêkirin û me gazî çend kesêndin kir û em çûn parkê . Dem havîn bû germahîya qoserê ji xwe bi nav û deng bû lê wê êvarê bayekî hînik dihat . Me tejika xwe li bin darekê raxist û em
Halê Welat
Divê tu zanibî, ev bûne sê sal
Min nedît xwîşk û bira, xelkê di mal
Ne me dît axa welat, pîra dîyan,
Ne vexwar kewsera gewr ava çîyan,
Dipirsî îro ji min halê welat,
Dê bêjim jê diçin sed agir û pêt,
çi çîya, deşt û newal, rêl û zimag,
çi bajar, gund û kelat avahî pag,
Heya bi dar û çîya kuç û zinar,
Bi girîn, kezeb ji min anîn xar.
Ne kêzan, ne
Hebû tune bû li derdora gerdûnê welatekî rojê hebû .
Keçek di wî weltîde hebû , porê wê dirêj û wekê tîrêjên rojê zer û birqonekîbû . Çavên wê kesk ê zeytunî bû . Keçek û du bira bûn . Bavê wê ji lawa bêhtir ji keça xwe yî por zêrînî hez dikir. Xanîyekî wan hebû di ber zinarekî bilind de bû yek caran kevir ji ser wê zinarê diketin paş xanîyên
di nav bêdengiyek dojehî de
tenê "çûyîn" zindî ye
û çûn
ew çûn
em çûn
her kes çû
Sayfa 116 - Weşanên AryenKitabı okudu
ew roj çûn
ew rojên ku ji bişkivînên palikên çavên min
...
Şah Bi Qesda Kuştina Min
• Melayê Cizîrî
şah bi qesda kuştina min rim hejandin bêsebeb
Da me çeşmê qehr û xeşmê rim li dil da go edeb
Kuştiyên dîdar û dînê bêxeta her deh sed in
Her seher dîsa ji nû wên têne kêrê sed celeb
Dê ji çerxê pencumîn bêtin tenezzul kit Merîx
Mislê şemsê ger kişînîtin li wan tîxên xedeb
Her mecala ew di cengê bêt û ret her carekê
Rast û çep dê bêxitin sed sed
Dîsa li ber otogarekê bûm çenteyê min û betanîya min li kêleka min bû li ber dîwarekî runiştîbûm . Min çavê xwe gerand li hundirê otogarê , gelo kesek hebû alîkarîya min bike . Çend kes di ber min re derbasbûn û bi çavekî dilşewat li min nêrîn lê bi rêya xwe de çûn , qet nepirsîn , ne gotin ma ev pîrêjin gelo bi tena serê xwe çi dike li ber vê