Efendimizin (aleyhissalâtu vesselâm) müjdeleri, O'nun ashabının pak naaşları ile şereflenmiş, O'nun sevdalılarının yüzyıllarca suladığı bu topraklardan... Hakaretler, meşum sesler yükselir oldu.
Bizler ta Fransa'da sahnelenmek istenen hakaret tiyatrosuna müdahale eden ecdadın devamıyız. Ne inancımız ne reflekslerimiz ne de kanımız bunu unutmuştur.
Âsım'ın Nesli üye ve takipçileri 1446 yılında nebilerimizi okuyup dimağına nakşetti. Nasipse Eylül ayı itibarıyla dimağımızı Nebi-i Zişan'ın ömrü ile kamaştıracağız.
Bugün bu meşum cüreti göstererek safını belli eden ve bu cürete karşı saf tutmamıza boş gözlerle bakan herkes bilmelidir ki bu topraklar fetretler yaşasa da davasına dönmektedir! Toprak sulanmaktadır. Filizler çiçeğe durmaktadır. İslâm davası yükselmekte, küfür körelmektedir. Peygamber sancağı her geçen gün fezaya daha da yaklaşmaktadır!
Ve şimdi, hatırladıkça sevinen yüreklere ne mutlu: Âsım'ın Nesli Okuma Grupları 1447 gündemi Hatemu'l Enbiya'dır. Paris'ten Katar'a, Edirne'den Van'a kadar cihanı gül kokusu ile sarmaya niyetlenmişiz!
Ay’a Yol Uzunluğundaki Meşhur Şiiri Nihayet Bitirebildim-2
Bir Delinin Senfonik Dokundurmaları -2
Toplumsal Dejenerasyon,
Kirli Kalabalıklar...!
(…)bilinen hiçbir kokuyu andırmaz can yakıcı bir koku, bir şey, bit nefesti ki Necip onun ruhunun kokusu zannediyordu.
Kokusu kaybolmuş anılar.
Rüzgâr, hafifçe perdeyi araladı o akşamüstü. Sarı-mavi bir gökyüzü pencereye yaslanmışken, Süveyda kahvesini elinde tutuyordu ama bir türlü yudumlayamıyordu. İçindeki sızı, buhar gibi dağılmıyordu