Eylül sabahının serinliği,
Yaprakların serinliğini
Ciğerlerime dolduruyorum.
Sessizlik ve serinlik birleşiyor
Yıkanmış güvercinler
Ve çok uzakta bir tren sesi..
Her zaman yeniden başlamak duygusu
Doğuyor içimde
Her uyanışımda.
Düşmanlarımı bağışlıyorum,
Daha çok seviyorum dostlarımı
Her uyanışımda..
Eylül sabahının serinliğini,
Yaprakların serinliğini
Yüreğime dolduruyorum.
Ataol Behramoğlu