Dışarıdaki hayvanlar, bir domuzların yüzlerine, bir insanların yüzlerine bakıyor; ama onları birbirlerinden ayırt edemiyorlardı.
Çünkü onlar deli gibi savaşırlar, ateş ederler, yumruk savururlar... Tehlikeyle her karşılaştıklarında büyülü bir gül çıkarıp sallasalar hiçbir anlamı kalmaz.
Belki de korkmuştur. Fakat ne kadar sakin ve güçlü görünüyordu; hiçbir şeyden korkmayan, kendine güvenen bir hali vardı. Tuhaf.
Reader Follow Recommendations
Herkes uyur; güneş uyur, ay uyur, hatta akıntının azaldığı, rüzgârın durduğu günler deniz bile uyur...
...bir Siyah ben ve bir de Beyaz ben olmak üzere, bu iki parçaya ayrılmayı en azından denemek zorundaydım, çevremi saran o korkunç hiçliğin altında ezilmemek için.
