"Melâl içindesin. Yoksul olduğunu düşünüyorsun. Ne ki senden alınmıştır, o senin hayrınadır. İçindeki yoksulluğu hissediyor musun? İşte senin için en hayırlı vakit. Unutma ihtiyaç mütemadidir."
Ben Mustafa Kutlu'nun hikayelerini çok severim, yukarıdaki alıntı da Yoksulluk İçimizde kitabından alıntı ama o yazı bu kitapta da var. Buradan da anlaşılacağı üzere artık Ataullah İskenderî'nin Hikem-i Ataiyye'sini okumayı tamamlamak farz oldu.
İlmihal Yahut Arzuhal okuduğum ilk Kutlu deneme kitabı. Kutlu'nun güzellikler üzerine yazdığı yazıların derlenmiş hali diyebiliriz aslında, neler mi bunlar : Abdest, namaz, oruç, zekat, hac, niyet, tefekkür, iyilik, hoşgörü, tevazu, nasip, kanaat, ahlak, dua...
Kutlu'nun dilindeki sadelik ve hep bize bizi anlatan üslubu ile yazılanlar ayrı bir güzellik de taşıyor. Kitapta Mustafa Kutlu'yu etkileyen eser ve yazar isimleri de geçiyor, not edilesi hepsi.
İsmail Kara'nın giriş yazısını yazdığı kitap Mustafa Kutlu'nun duaya dair söyledikleri ve yazdığı dua ile sona eriyor.
Sayfalarına yıldızlar eklediğim çok güzel denemeler vardı kitapta, gerçekten çok etkileyici sade ama altı çizildi bir sürü cümle vardı ama pek ısınamadığım ya da bana doğru gelmeyen birkaç nokta da vardı ama genel olarak hoşuma giden bir kitap oldu. Her Mustafa Kutlu kitabı gibi tavsiyedir elbet. Hayırlı geceler olsun.
