Yunus Emre KARAKAYA

Yedi Yaşında
Gülümsedim o sıra, Bazen sevinirim, Sevinmek nedense hep yedi yaşında Ve ah.. dedim sonra, Ah!
Reklam
bıçak
Bıçağın ucundaydı insanların hafızası "İnsan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır." Tanrı şöyle derdi o zaman: Ah! Ne çok dikeni vardi ahlat ağacının Tanrım, Ulaşılamazdı, Sen sarılmak istesen ona, O sana sarılamazdı. Ne çok dikenin vardı Tanrım! Ne çok isterdim, Sana sarılamazdım. Ve soyle derdim o zaman: Ah!
Kaybolmak
Kaybolmak istemistim bir zamanlar Beni kimse bulamazdı, Tanrı’nın arkasina saklansam. O kocamandı, en kocamandi o. Bir kız hayalleri kadar.

Reader Follow Recommendations

See All
Tanrı
Güçlü bir el silkeledi beni sonra Sanırım Tanrı’nın eliydi Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan
Çatlaklar
Yapıştırsam da parçalarını hayatımın Su sızdırıyordu çatlaklarından Karnabahar kızartmıyordu asla Başroldeki kadınlar
Reklam
Reklam
31 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.