Her dem sözüm efsûs ile eyvâh olacaktır Dünyada benim son nefesim âh olacaktır
Sayfa 313Kitabı okudu
“Günlerden bir gün Oğuz Kağan bir yerde Tanrı’ya yalvarmakta idi. Karanlık bastı. Gökten bir gök ışık indi. Güneşten ve aydan daha parlaktı. Oğuz Kağan oraya yürüdü ve gördü ki o ışığın içinde bir kız var, yalnız oturuyor. Çok güzel bir kızdı. Alnında ateşli ve parlak bir beni vardı, kutup yıldızı gibiyidi. O kız öyle güzeldi ki, gülse, Gök Tanrı gülüyor; ağlasa, Gök Tanrı ağlıyordu.
Oğuz Kağan onu görünce aklı gitti; onu sevdi ve aldı. Onunla evlendi ve dileğini aldı. Kız gebe kaldı. Günler ve gecelerden sonra gözleri parladı ve üç erkek çocuk doğurdu. Birincisine Gün adını koydular; ikincisine Ay dediler; üçüncüsüne ise Yıldız.
Yine bir gün Oğuz Kağan ava gitti. Önünde, bir göl ortasında, bir ağaç gördü. Bu ağacın kovuğunda bir kız vardı, yalnız oturuyordu. Çok güzel bir kızdı. Gözü gökten daha gök idi; saçı ırmak gibi dalgalı, dişi inci gibiyidi. Öyle güzeldi ki, eğer yeryüzünün halkı onu görse, “Eyvah! Ölüyoruz!” der ve tatlı süt, acı kımız olurdu.
Oğuz Kağan onu görünce aklı gitti. Yüreğine ateş düştü; onu sevdi ve onunla evlendi. Dileğini aldı. Kız hamile kaldı. Günler ve gecelerden sonra gözleri parladı ve üç erkek çocuk doğurdu. Birincisine Gök adını koydular; ikincisine Dağ dediler; üçüncüsüne de Dengiz (Deniz). ”
Sayfa 81
Kayıplarımız karşısında yas tutmak gibi öfkelenmek de iyileşmenin önemli bir parçasıdır.
Sayfa 54
"Şikayetim var cümle yasaktan/
Dillerimi hakim bey bağlasan durmaz/ Gelsin jandarma polis karakoldan/
Fikrim firarda mahpusa sığmaz."
Gün olur yerle yeksan olurum/
Gün olur şahım devri devranda/
Kanun üstüne kanun yapsalar/
Söz uçar, yazı iki cihanda eyvah" !...
"Sussan olmuyor, susmasan olmaz/
Dil dursa hakim bey tende can durmaz/
Yazsan olmuyor, yazmasan olmaz/ Kaleme tedbir koma tek durmaz" !..
Eyvah! Gün gelecek, insan yıldız doğuramaz olacak. Eyvah! En hor görülesi adamın kendini hor görmeyeceği gün gelecek.
Sayfa 23 - canKitabı okudu
