‘Acaba hem annem hem babam hem sevgilim olan o adam, beni tam on gün önce o akşamüstü, o ağacın altına diri diri gömdüğü için gerçekten üzülmüş müdür? Seneler geçsede taze, hatta seneler geçtikçe daha taze tüm yaralarımı, tüm zayıflıklarımı, yalnızlığımı sırtımdan ittikçe ona biraz daha yaklaştığımı bile bile, beni sokak kedisi gibi, yollara akan pis sular gibi bırakıp giderken kalbimin içini görmüş müdür? ‘