ŞAİR Sezai Karakoç’un meşhur "Mona Roza" şiirinde, Türk edebiyatının en mahrem akrostişi gizlidir. Şiirin her kıtasının başındaki harfleri yan yana getirdiğinizde "Muazzez Akkayam" çıkar. Karakoç, 1950’de Mülkiye’de öğrenciyken yazmıştır bu şiiri. Ancak 2002 yılına kadar hiç yayınlamamıştır. Buna karşın tam 50 yıl kuşaktan
Eğer bir kelime olsaydım ; "EYVALLAH" olurdum..
Uçsuz bucaksız olup, içimde onlarca kelime ve duygu barındırırdım.
Bazen bir kabulleniş bazen bir boşveriş bazen de vazgeçiş olurdum.
Sert görünümün altında bir okadar duygusal bir ruha sahip olurdum.
Çok dile gelmez, bitişleri sevmezdim... diyor şair...
Ve bir başka şair diyor ki " Ne güzel bir kelimedir Eyvallah" ; Gelene, gidene,sevene, sövene, başlatana, bitene, ağlatana, güldürene,
Gelirim deyip hiç gelmeyene...
Hepsine Eyvallah..
Sadece sev, gerçekten sev yeter ...
Dışında ne kadar mutluysan,
içinde gizleyemediğin bir hüzün vardır hep.
Eksiktir işte.
Bazen kelimeler bile yetmez aklın düğümünü çözmeye . . .
Nerede hata yaptım dersin, sevmelerin yorgun düşünce.
Yüreğini ortaya koyup gitmek istersin ama gidemezsin . . .
Bir pencere, bir fesleğen kokusunu bırakır mı hiç?
Çocuklar gülüşmeden olur mu?
Çay demini almadan içilir mi?
Ah , güzel kokulum,
Her günüme bir bakışın olmadan güneş odamdan içeri girer mi?
Geçemiyorum işte . . .
Geçmek de istemiyorum!
Bir garip seyyahım, satır satır aşka yazılıyorum.
Bir seni yazıyorum kağıda, ardından bir kelime takip ediyor seni,
seviyorum diyorum . . .
Ne yazsam da can gelse ellerine, çıkıp şu satırdan sarılsan bana,
her kelimesi helal bir sevdaya doğru,
aklımda ne varsa salayım gitsin . . .
Sadece gülüşünü bölüş,
sesini sesime ekle yeter. . .
Sadece sev,
gerçekten sev yeter ...
Eyvallah ne güzel kelime...
Kızgınlığı, kırgınlığı, mutluluğu,sevinci, memnuniyetsizliği,her şeyi barındırır içinde neye göre söylediğiniz çok önemli ...
Eyvallah....
"Eyvallah" ne kadar güzel bir söz. Her şey var içinde.
Restine rağmen naif, gücüne rağmen hassas bir kelime...