Ezelden âşinânım ben, ezelden hem zebânımsın
Beraber ahde bağlandık ne olsan yâr-i canımsın
Ne olsan zerrenim, kalbimde hâlâ çarpar esrârın
Gel ey cânan, gel ey cân, kalmasın ferdaya dîdârın*
Ezelden âşinânım ben Ezelden hem-zebânımsın;
Beraber ahde bağlandık Ne yapsan yâr-i cânımsın;
Ne olsam zerrenim Kalbimde hâlâ çarpar esrarın;
Gel ey canân gel ey can Kalmasın ferdaya didârın;
Ezelden âşinânım ben, ezelden hem zebânımsın
Beraber ahde bağlandık ne olsan yâr-i canımsın
Ne olsan zerrenim, kalbimde hâlâ çarpar esrârın
Gel ey cânan, gel ey cân, kalmasın ferdaya dîdârın
Şarkı
Güfte: Mehmet Akif Ersoy
Beste: Şerif İçli
Ezelden âşinanım ben, ezelden hem- zebânımsın
Özhan, " Beraber âhde bağlandık, ne olsan yâr-i cânımsın" Orada "ne olsan'dan" her şeye razıyım gibi bir âhde vefâ seziliyor galiba.
İnançer, Tabiî o da var. Ama hani güftenin tamamını mütalâa ettiğinde sonunda âmin demek lâzım. Çünkü hiç farkında olmadan "Mûtû kable ente mûtû' nun sırrı var burda. Ölmeden evvel ölmek sırrı.
Ezelden âşinânım ben, ezelden hem-zebânımsın..
Berâber ahde bağlandık ne olsa yâr-ı cânımsın..
Ne olsam zerrenim, kalbimde hâlâ çarpar esrârın..
Gel ey cânân, gel ey can kalmasın ferdâya dîdârın.
"Ezelden âşinânım ben ezelden hem zebânımsın
Beraber ahde bağlandık ne olsan yâr-i cânımsın
Ne olsan zerrenim kalbimde hâlâ çarpar esrârın
Gel ey cânan gel ey cân kalmasın ferdayâ didârın"