Kuşkuculuk son derece felsefi bir tavırdır, ama paradoksal bir biçimde bir güzergahın sonucu değildir, doğuştandır.
Nesnel şair diye bir şey yoktur ve olamaz. Her şiirin her yerinde "ben" vardır.
Bir canlı olarak varoluşum, fikirlerimle çelişki halinde. Canlı olduğuma göre canlıların yaptığı her şeyi yapıyorum ama bu yaptığıma inanmıyorum. Insanlar yaptıklarına inanıyorlar, zira bunu başka bir şekilde yapamazlardı.
Eninde sonunda, bir yazardan sadece birkaç cümle kalır. Daima yazabiliriz, ama bu hareket içsel bir lüzuma tekabül etmiyorsa, edebiyattır.
İmandan ne kadar uzak olsak da, sadece Tanrı'yı muhatap kabul ettigimiz anlar vardır.
Eminim ki eğer kağıtları karalamasaydım, uzun zaman önce kendimi öldürmüş olurdum. Yazmak olağanüstü bir tesellidir.
Sayfa 15